گزنه گیاهی علفی بود و ارتفاع آن اغلب به حدود 2 متر می رسد. دارای برگ های دندانه دار است و روی ساقه و برگ آن تریکوم های گزنده دیده می شود.
گل های کوچک سفید یا سبز به صورت خوشه ای در نوک شاخه های ساقه و برگ یافت می شوند.
میوه های آن آکنه های کوچک بود. فراوان ترین ترکیبات روتین، کوئرستین، اسید 5-O-کافئوئیلکینیک، ایزو-کوئرستین 50 بودند.
موش های صحرایی دیابتی نوع 2 به سه گروه تقسیم شدند. یکی از گروه ها با آب معمولی، گروه دوم با آب دیونیزه و گروه سوم با عصاره برگ گزنه تغذیه شدند.
دمنوش گزنه همانند دمنوش لاغری مهدا اسلیم می تواند درمانگر برخی از بیماری ها باشد.
دو گروه اول گلی بن کلامید دریافت کردند. در پایان مصرف، گروهی که از عصاره استفاده کردند، نسبت به گروه کنترل، کاهش سطح کلسترول، کاهش سطح تری گلیسیرید، افزایش سطح HDL و کاهش سطح LDL داشتند.
مشاهده شده است که برگ های گزنه به موفقیت گلیسمی و لیپیدمیک خاصی دست یافته اند.
در یک مطالعه متفاوت مشاهده شد که عصاره هیچ تأثیری بر استخراج پروتئین گیرنده انسولین، بیان پروتئین PI3K و AMPK نداشت.
عصاره گزنه باعث کاهش فسفوریلاسیون AKT و افزایش سنتز گلیکوژن شد.
در مطالعه‌ای بر روی موش‌های با پراکسیداسیون لیپیدی بالا و آنزیم‌های کبدی و سطوح آنتی‌اکسیدانی کم، عصاره برگ گزنه به یک گروه کنترل و یک گروه تجویز شد.
در نتیجه آزمایش، کاهش مقادیر آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات ترانس آمیناز (AST) و مالون دی‌آلدئید (MDA) در گروه موش‌هایی که عصاره دریافت کردند مشاهده شد.
به جز سرولوپلاسمین 53 افزایش کمی در سطوح آنتی اکسیدانی نشان داد.
رزا کانینا گیاهی بود که می‌توان آن را به‌صورت تازه یا خشک مصرف کرد.
شناخته شده بود که گل رز که برای دیابت در بین مردم استفاده می شود، از افزایش وزن چربی بدن جلوگیری می کند، چربی احشایی را کاهش می دهد، تحمل گلوکز را بهبود می بخشد و در سندرم متابولیک همراه با چاقی مفید است.
در نظر گرفته شد که ماده ای که سطح گلوکز را کاهش می دهد ترانس تیروئید است. مطالعات انجام شده متناقض بود.
همچنین برخی مطالعات گزارش دادند که در متابولیسم لیپید و تحمل گلوکز کارآمد نبود.
